آثار سفالی
آگاهی ما از سفال گری مادها چندان زیاد نیست اما ارتباط آن از جهت شیوه ساخت و شکل ظاهر با سفالینه های سیلک هزاره اول پ.م قابل ملاحظه است. مراکز عمده سفالگری این عهد نوشی جان تپه در ملایر، باباجانی در لرستان، بیستون در کرمانشاه، زیویه در کردستان و کلاردشت در مازندران بوده است. سفالگران این مناطق در دوره مادها در توسعه و رواج لعاب برای پوشش ظروف سفالین پیشگام بوده اند. هر چند زمینه آن پیش از این در تمدن ایلام وجود داشته است
از نمونه ظروف سفالین لعاب دار به دست آمده از منطقه زیویه با نقش چندگاو و شاخه های گیاهی، چنین به نظر می رسد که مادها با روش مناسب طراحی و نقاشی بر سطوح مختلف آشنا بوده اند و شاید بتوان آن را به عنوان نمونه ای از نقاشی دوران ماد معرفی کرد
Reference
1373-هنر ایران باستان ــ ادیت پرادا ــ ترجمه یوسف مجیدزاده ــ تهران ــ انتشارات دانشگاه تهران
صد وسی سال حفاری شوش ــ کامیار عبدی ــ نشریه میراث فرهنگی
1373 -خلاصه تاریخ هنر ــ پرویز مرزبان ــ تهران انتشارات علمی و فرهنگی