وی برادر فرخبیگ نقاش و از خدمتگزاران شاه طهماسب بود که شاه صفوی از طفولیت او را به نقاشخانه فرستاد و مدتی نزد استاد مظفرعلی شاگردی کرد و در تصویرسازی سرآمد شد. از دیگر استادان وی حسینعلی مصور ، استادحسن بغدادی و خواجه عبدالحی بودند.سیاوش بیگ در چهرهسازی و مجالس بزمی و رزمی و آرایش طلائی و حلکاری و جانورسازی دست پرقدرت داشت. او در زمان شاه اسماعیل دوم از اصحاب کتابخانهٔ همایون شد و در عهد سلطان محمد با برادرش فرخبیگ در سلک معتمدان و مقربان سلطان حمزه میرزا التزام یاقت ، و در زمان شاه عباس اول صفوی افتخار ملازمت داشت. از شاگردان وی: شاهزاده سلطان ابراهیم میرزا ، که با تعلیم وی نقشگری سحرساز و رسّامی خوش طرح و ممتاز شد ، ولی جان تبریزی ، محراب علی و محد هراتی. از آثار او: تصویر دو جوان که زیر درختی در صحرا نشستهاند و یکی ساز میزند و آن یکی کتابی به دست دارد و آواز میخواند ، با رقم: “غلام شاه ولایت سیاوش نقاش”؛ تصویر سیاوش و گرسیوز ، با رقم: “سیاوش”؛ تصویر صحنهٔ جنگی اسفندیار با دیو قوی هیکل ، با رقم: “غلامشاه ولایت سیاوش نقاش”؛ رفتن کیخسرو پیش کیکاووس”؛ با رقم: “سیاوش”. چهار اثر دیگر وی در “احوال و آثار نقاشان” ذکر شده است.
