بهرام عالیوندی، (۱۹۲۸ – ۲۱ می ۲۰۱۲) ایرانی الاصل، نقاش هنرمند سبک «مدرن» چند سال بعد از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷، بخاطر سرکوب و فقدان آزادی بیان و هنر، ایران را ترک نمود و به اتریش پناهنده شد. او بقیه عمر خود را در شهر وین اتریش سپری کرد و همانجا در ۱ خرداد سال ۱۳۹۱ فوت و خاکسپاری شد. کارهای هنری عالیوندی بیشتر روی ادبیات و افسانههای ادبیات فارسی و ایرانی و شرقی تکیه داشت. علاوه بر نقاشی، کارهای هنری روی پردههای نقشدار و کانواس نیز هنر عالیوندی را از بقیه جدا مینمود.
عالیوندی در استان فارس در جنوب ایران در سال ۱۹۲۸ زاده شد. او آموزشهای هنری خود را در تهران و در ابتدا در مدرسه هنرهای زیبای تهران که به سبک مدرسه فرانسوی École des Beaux-Arts شکل گرفته بود قرار گرفت و با رتبه عالی از آن مدرسه فارغالتحصیل شد. او سپس موفق به گرفتن مدرک دیگری از کالج هنرهای دکور از یکی از کالجهای تهران شد.
او در سال ۱۳۳۸ توسط وزیر آموزش وقت به درجه تدریس در کارگاههای آموزشی مؤسسه هنرهای ملی و کمال الملک برگزیده شد و به مدت ۲۰ سال آن را ادامه داد. در طول این مدت، او به انجام و تمرین دامنه وسیعی از هنرهای پارسی از قبیل مینیاتورو سرامیک سازی روی آورد. در طول این مدت، عالیوندی یکی از پیشکسوتان هنرهای مدرن بود اما او ایران را چند سال پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ ترک نمود تا از سرکوب و سانسور در امان بماند.
عالیوندی در سال ۱۳۷۳ به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و تا زمان درگذشت در سال ۱۳۹۱ عضواین شورا بود. او در بین سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۹۱ در وین زندگی و کار میکرد.
عالیوندی به نسلی از ایرانیان هنرمند تعلق دارد که چهرههای شناخته شده و مهمی چون مسعود عربشاهی، ناصر اویسی، و پرویز تناولی جز آنها بشمار میآیند. در میان آنها عالیوندی چهره شناخته شده و معروفی میباشد.