مسجد جامع کاشان مربوط به  دوران سلجوقی است و در سال۱۳۱۵ با شمارهٔ ثبت ۲۵۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است

در لایه‌برداریهای اخیر از گچبری های محراب دوره سلجوقی، آثار و تزییناتی متعلق به  دوره آل بویه کشف و شناسایی شده است. در شبستان تابستانی این بنا که در زیر شبستان زمستانی قرار دارد، طرحهای بسیاز زیبای کاشی کاری دیده می‌شود و در کف این شبستان آثاری از کوره‌های پخت ظروف چینی به وسیله کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در گذشته کشف شده است. این بنا دارای گنبد آجری است که احتمالاً پس از زلزله معروف سال ۱۱۹۲هجری قمری که‌این مسجد آسیب فراوانی دید، به وسیله «عبدالرزاق خان کاشی» به صورت اساسی تعمیر و این موضوع در کتیبه خط ثلث در زیر گنبد مسجد به سال ۱۲۰۷ هجری قمری نیز مشخص شده است. مسجد جامع کاشان از کهنسال‌ترین بناهای تاریخی این شهر به شمار می‌رود و بر روی بنایی کهنسال تر پایه‌گذاری شده که به عقیده برخی از کارشناسان قدمت آن مربوط به قبل از اسلام است. برخی دیگر از کارشناسان با توجه به آثارکوره‌های پخت سفال و سایر فضاهای کاوش شده در زیر شبستان‌های مسجد، آن را مربوط به قرون اولیه دوره اسلامی می‌دانند

این بنا دارای گنبد آجری با مقصوره و ایوان مرتفع، صحن وسیع و حوض خانه‌ای در وسط و سه شبستان بزرگ است

 مسجد جامع کاشان

«دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر»