سی و سه پل
سیوسهپل یا پل اللهوردیخان پلی است با ۳۳ دهانه، ۲۹۵ متر طول و ۱۴ متر عرض، که زیرنظرالله وردی خان اوندیلادزه و با معماری استاد حسین بنا اصفهانی بر روی زاینده رود اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده و جای برگزاری مراسم جشن آب پاشان و همچنین مراسم خاج شویان ارامنهٔ اصفهان در دورهٔ صفویه بوده است
این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۱۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست
طاق نماهای سرپوشیده ای در دو طرف پل وجود دارد که از یک طرف به رودخانه و طرف دیگر مشرف به میان پل است و سبب ایجاد معبر باریکِ مسقفی در دوسوی پل شده است
پیاده رو پل نیز 99 طاقچه دارد که در آنها تابلوهای نقاشی بوده اما امروزه اثری از آنها نیست .طاق های پل ستون هایی به ارتفاع 7 تا 9 متر دارند که بسیار مستحکمند. در قرن 13ورود به مدخل پل از یکدشاهراه سنگ فرش شده ممکن بوده و در پل نیز سه معبر در سه سطح مختلف وجود داشته است.در ابتدا این پل، 360 متر طول و 40 چشمه (طاق بزرگ) داشته اما امروزه 33 دهانه و 14 متر عرض و 295 متر طول دارد
در گذشته این پل دارای 6 معبر بود اما امروزه تنها دو معبر پیاده رو دارد که یکی در بالا که سقف آن آسمان است و دیگری در پایین که مسقف است و در میان پایه های مرکزی پل و به فاصله کمی از بستر رودخانه ایجاد شده است
Reference
- سایکس، سرپرسی. تاریخ ایران. تهران: انتشارات دنیای کتاب، ۱۳۵۷.
- شاردن، ژان. سفرنامهٔ شاردن. تهران: انتشارات توس، ۱۳۷۲.
- مولیانی، سعید. جایگاه گرجیها در تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران. اصفهان: یکتا، ۱۳۷۹.
- سیلوا فیگوئرا، دن گارسیا. سفرنامهٔ دن گارسیا. تهران: انتشارات نو، ۱۳۶۳.
- آشنایی با شهر تاریخی اصفهان، لطفالله هنرفر