مسجد اعظم قم  معروف به مسجد آیت  الله بروجردی  مسجد بزرگی در جوار آرامگاه فاطمه معصومه است که

در سال ۱۳۳۷ ه.خ. به سعی و اهتمام سید حسین طباطبایی بروجردی ساخته شد

معمار این بنا حسین لرزاده  بوده، و از جمله مسجدهای سه ایوانی است. ارتفاع گنبد ۲۴ متر است^]

این مسجد را مثلثی تشکیل می‌دهد که ضلع جنوبی آن در حدود ۱۲۰ متر و قاعده آن شاید به ۱۰ متر هم نمی‌رسد. اما با دقت نظر استاد  لرزاده که یکی از معروفترین معماران آن دوران است، این بنا با وجود چنین دشواری ای، با طراحی بسیار مناسب به انجام رسیده است. این مسجد که ساخت آن در سال ۱۳۳۹ به پایان می رسد، از معماری و کاشی کاری هنرمندانه  برخوردار است

گنبد مسجد با مساحتی نزدیک به ۱۴۶۰ متر، گنبدی بسیار بزرگ در بین مسجدهای شیعی است

زیر گنبد و ایوان مصنوعه دو گوشواره، ۲ شبستان است که تمامی مسجد را تشکیل می‌دهد. بیرون شبستان دو ایوان قرار گرفته که جزء مسجد می‌باشد . ساختمان مخزن کتابخانه و سالن‌های مطالعه و ایوان کوچک، وضوخانه و حوضخانه در ابتدا در غرب مسجد قرار داشته که امروزه در طرح جدید تخریب شده و در ضلع دیگر ساخته شده‌است

جنوب مسجد علاوه بر شبستان نسبتاً بزرگی که نمای مسجد است، دارای راهرویی است که بعد از ورود به محوطه کوچکی سالن نهار خوری بزرگی قرار دارد. آبدارخانه، کشیک خانه، چاه آب و حوض زیبایی که در کنار چاه تهیه شده، تمام ساختمان‌های مسجد است

سیمای میراث فرهنگی قم. مهرالزمان نوبان. انتشارات سازمان میراث فرهنگی قم.  

 معرفی مسجد اعظم قم